Voor één op de vijf Nederlanders voelt bezoek aan ouders als verplichting

De maand december staat bekend om zijn gezellige donkere dagen en tradities. Sinterklaas is nog maar net aan zijn terugreis begonnen of we maken ons alweer op voor Kerst en Oud en Nieuw. In deze periode gaan we traditiegetrouw veel op visite bij onze ouder(s). Worden deze bezoekjes wel eens ervaren als een verplichting? En kan er dan vrijuit gepraat worden over alles? Vertellis deed onderzoek onder 1.070 Nederlanders met ten minste één ouder. Onderstaande visuals geven weer hoe er in Nederland wordt gedacht over de ouder-kindrelatie.

Krijg je veel commentaar van je ouders wanneer je op bezoek bent? Praat je vader tijdens de koffie alleen maar over zichzelf of over mensen die je helemaal niet kent? Tonen je ouders weinig interesse in jouw leven of zijn ze juist super bemoeizuchtig? Als één van deze situaties je bekend voorkomt kan het gebeuren dat je met tegenzin op visite gaat bij je vader en/of moeder. Voor één op de vijf Nederlanders voelt een bezoek aan de ouders inderdaad als een verplichting. In de leeftijdscategorie 50-59 jaar is het zelfs nog erger gesteld. Voor bijna een derde van de vijftigers is zo’n bezoek een moetje.

Een heftige discussie of ruzie met je ouder(s) is iets waar de meeste mensen niet op zitten te wachten. Toch heeft een kwart van de Nederlanders zijn of haar ouders wel eens langer dan een maand niet gezien of gesproken door zo’n situatie. Zeeuwen zijn het koppigst tijdens een vete met de ouder(s), zij hebben het vaakst langdurig geen contact gehad. Inwoners van de provincie Overijssel praten een geschil sneller uit; ‘slechts’ 17 procent heeft weleens langdurige tijd geen contact gehad met de oudelui.

Een kwart van de Nederlanders bespreekt tijdens een bezoek aan de ouder(s) alles. Vooral jongeren onder de dertig jaar vinden het fijn om alles bespreekbaar te maken en te delen. Vrouwen zijn hier over het algemeen makkelijker in dan mannen. Naarmate de leeftijd toeneemt en de ouders meer en meer een bejaarde leeftijd bereiken wordt er minder gedeeld door de dochters en zonen.

Als we inzoomen op de ouder-kindrelatie en kijken naar de impact van de opvoeding zien we opvallende resultaten. Bijna een kwart van de Nederlanders voelt zich beperkt en gaat zelfs zo ver dat de manier waarop ze door hun ouder(s) zijn opgevoed ervoor gezorgd heeft dat ze in het leven minder bereikt hebben dan ze zouden willen. Wederom nemen Zeeuwen een opvallende positie in. Zij zeggen het meest belemmerd te zijn door hun opvoeding en daardoor minder te presteren. Inwoners van Drenthe zijn positiever over de manier waarop ze zijn grootgebracht.

Ruim een kwart van de Nederlanders geeft aan dat zijn ouder(s) een belangrijke invloed hebben op zijn/haar leven. Voor 57 van de vrouwen onder de dertig jaar is de mening van de ouder(s) zelfs leidend bij het nemen van belangrijke beslissingen. Onder mannen in dezelfde leeftijdscategorie is het iets minder dan de helft. Deze jongeren, die nog in het begin van hun leven staan, maken graag gebruik van het advies van de ouder(s). Naarmate de leeftijd stijgt, worden er vaker ‘eigen’ keuzes gemaakt.